باشد، بايد آن روز را روزه بگيرد، و اگر انجام داده، روزه ء آن روز باطل است.
مسأله 1731 - اگر مسافر بعد از ظهر به وطنش يا به جايى كه مى خواهد ده روز در آن جا بماند برسد، روزه ء آن روزش صحيح نيست.
مسأله 1732 - مسافر و كسى كه از روزه گرفتن عذر دارد، مكروه است در روز ماه رمضان جماع نمايد، و بيشتر از قوت بخورد و خود را كاملا سيراب كند.
كسانى كه روزه بر آنها واجب نيست مسأله 1733 - كسى كه به واسطهء پيرى نمى تواند روزه بگيرد، يا براى او مشقت دارد، روزه از او برداشته شده و در صورت دوم بايد براى هر روز فديه بدهد، وفديه يك مد طعام است، و احتياط مستحب اين است كه خصوص گندم را بدهد.
مسأله 1734 - كسى كه به واسطهء پيرى روزه نگرفته، اگر بعد از ماه رمضان بتواند روزه بگيرد، روزه هايى را كه نگرفته قضا ندارد.
مسأله 1735 - اگر انسان مرضى دارد كه زياد تشنه مى شود، و نمى تواند تشنگى را تحمل كند، يا براى او مشقت دارد، روزه از او برداشته شده، ولى در صورت دوم بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد، و احتياط مستحب اين است كه بيشتر از مقدارى كه ناچار است آب نياشامد، و چنانچه بعد از ماه رمضان بتواند روزه بگيرد، روزه هايى را كه نگرفته قضا ندارد.
مسأله 1736 - زنى كه زاييدن او نزديك است و روزه براى حملش يا خودش ضرر دارد، روزه ء او صحيح نيست، و در صورت اول بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد، و همچنين بنابر احتياط مستحب در صورت دوم، و روزه هايى را كه نگرفته بايد قضا نمايد.
مسأله 1737 - زنى كه بچه شير مى دهد و شير او كم است، چه مادر بچه باشد يا غير مادر، با اجرت شير بدهد يا بدون اجرت، اگر روزه براى بچه اى كه شير مى دهد يا خود او ضرر دارد، روزه ء او صحيح نيست، و در صورت اول بايد براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد، و همچنين بنابر احتياط مستحب در صورت