ماه طلاقش بدهند، بايد باقى ماه را با دو ماه بعد از آن و نيز كسرى ماه اول را از ماه چهارم - و بنابر احتياط واجب كسرى ماه اول را از ماه چهارم تا مجموع سى روز شود - عده نگه دارد، مثلا اگر غروب روز بيستم ماه طلاقش دهند و آن ماه بيست و نه روز باشد، بايد نه روز باقى ماه را با دو ماه بعد از آن و بيست روز از ماه چهارم - و بنابر احتياط واجب بيست و يك روز - عده نگه دارد.
مسأله 2578 - اگر زن آبستن را طلاق دهند و بچهء او از زنا نباشد، عده اش تا دنيا آمدن يا سقط شدن بچهء اوست، بنابر اين اگر مثلا يك ساعت بعد از طلاق بچهء او به دنيا آيد، عده اش تمام مى شود.
مسأله 2579 - زنى كه نه سالش تمام شده و يائسه نيست، اگر متعه شود، مثلا يك ماهه يا يك ساله شوهر كند، چنانچه شوهرش با او نزديكى نمايد و مدت آن زن تمام شود، يا شوهر مدت را به او ببخشد، بايد عده نگه دارد، پس اگر حيض مى بيند بايد به دو حيض كامل عده نگه دارد، و شوهر نكند، و اگر حيض نمى بيند، چهل و پنج روز عده نگه دارد، و در صورتى كه آبستن باشد عده ء او تا زاييدن يا سقط بچهء اوست، و احتياط مستحب آن است كه به هر كدام از زاييدن يا چهل و پنج روز كه بيشتر است عده نگه دارد.
مسأله 2580 - ابتداى عده ء طلاق از وقتى است كه خواندن صيغهء طلاق تمام مى شود، چه زن بداند طلاقش داده اند يا نداند، پس اگر بعد از تمام شدن عده بفهمد كه او را طلاق داده اند، لازم نيست دوباره عده نگه دارد.
عده ء زنى كه شوهرش مرده مسأله 2581 - زنى كه شوهرش مرده، اگر آبستن نباشد بايد تا چهار ماه و ده روز عده نگه دارد، يعنى از شوهر كردن خوددارى نمايد، چه شوهرش با او نزديكى كرده باشد يا نه، صغيره باشد يا كبيره، يائسه باشد يا نه، عقدش دائم باشد يا موقت.
و اگر آبستن باشد بايد تا موقع زاييدن عده نگه دارد، ولى اگر پيش از گذشتن