1. سوره ء حديد، آيهء 3 (اوست اول و آخر و ظاهر و باطن و او به هر چيزى داناست) 2. سوره ء حشر، آيهء 24 (اوست خداوند آفريننده ء پديد آرنده ء صورت ساز، براى اوست اسماء حسنى) 3. سوره ء عنكبوت، آيهء 69 (و آنان كه جهاد كردند در ما هر آينه هدايت مى كنيم البته آنان را به راه هاى خودمان) 4. بحار الانوار، جلد 3، صفحهء 43 (فرمود: واى بر تو، و چگونه از تو پنهان شده است كسى كه قدرتش را در نفست به تو نشان داده است، پديدار شدنت و حال آن كه نبودى، و بزرگى تو را بعد از كوچگيت، و قوت تو را بعد از ناتوانيت، و ناتوانى تو را بعد از قوتت، و مرض تو را بعد از صحتت، و صحت تو را بعد از مرضت، و رضايت تو را بعد از غضبت، و غضب تو را بعد از رضايتت، و حزن تو را بعد از شاديت، و شادى تو را بعد از حزنت، و دوستى تو را بعد از دشمنيت، و دشمنى تو را بعد از دوستيت، و عزم و تصميم تو را بعد از اباء و امتناعت، واباء و امتناع تو را بعد از عزمت، و شهوت و ميل تو را بعد از كراهتت، و كراهت تو را بعد از شهوتت، و رغبت تو را بعد از بيم و ترست، و بيم و ترس تو را بعد از رغبتت، و اميد تو را بعد از نا اميديت، و نااميدى تو را بعد از اميدواريت، و به خاطر آوردنت آنچه كه در وهم تو نبود، و پنهان شدن از ذهنت آنچه به او معتقد بودى، و همچنان آثار قدرت او را در خودم بر مى شمرد كه نمى توانستم سر از آن باز بزنم و ناديده بگيرم، تا به جايى رسيد كه گمان كردم به زودى بين من و او نمايان مى شود)

مفاتيح البحث: الجهل ⁽²⁾، كتاب بحار الأنوار ⁽¹⁾، الحزن ⁽¹⁾، المرض ⁽¹⁾