1. سوره ء انعام، آيهء 63 (بگو كيست كه شما را نجات مى دهد از تاريكيهاى بيابان و دريا، مى خوانيد او را به زارى و نهان كه اگر نجات بدهد ما را از اين تاريكيها هر آينه خواهيم بود البته از شكر گزاران) 2. سوره ء زمر، آيهء 8 (و هر گاه برسد انسان را شدتى پروردگار خود را بخواند زارى كنان، بعد از آن چون عطا كند به او نعمتى، فراموش كند آنچه را كه از قبل مى خواند و براى خدا همتايانى قرار دهد تا گمراه كند از راهش) 3. سوره ء يونس، آيهء 22 (اوست كه سير مى دهد شما را در بيابان و دريا حتى زمانى كه در كشتى باشيد و روان شود آن كشتى با ايشان به بادى خوش و خوشنود شوند به آن، بيايدشان بادى تند وبيايدشان موج از هر سو و گمان برند كه به بلا احاطه شده اند بخوانند خدا را با اخلاص در دين اگر نجات دهى ما را از اين هر آينه خواهيم بود البته از شكر گزاران) 4. بحار الانوار جلد 3، صفحهء 41 (يابن رسول الله مرا دلالت كن بر الله كه او چيست؟ كه بسيار شدند بر من كسانى كه مجادله مى كنند و مرا به حيرت انداختند. حضرت فرمود: يا عبد الله آيا هرگز كشتى سوار شدى؟ گفت: بلى، فرمود:
آيا كشتى شكسته شدى در جايى كه نه كشتى است كه تو را نجات دهد، و نه شنايى است كه تو را بى نياز كند؟ گفت:
بلى، فرمود: آيا در آن جا تعلق قلب و خاطر به قادر و توانايى پيدا كردى كه تو را از آن ورطه خلاص كند؟ گفت:
بلى، حضرت فرمود: پس همان الله است كه قادر است بر نجات دادن آن جا كه نجات دهنده اى نيست و بر كمك كردن آن جا كه كمك كننده اى نيست)

مفاتيح البحث: الإمام جعفر بن محمد الصادق عليهما السلام ⁽²⁾، الإختيار، الخيار ⁽²⁾، الغنى ⁽¹⁾، البول ⁽¹⁾، السفينة ⁽²⁾، كتاب بحار الأنوار ⁽¹⁾