ولفظ " من بعد الركعتين " كه در (كامل الزيارة) است اقرب آنست كه به تحريف كتاب حادث شده باشد، ولفظ حديث همان من بعد التكبير است كه در نسخ (مصباح) است، و متأمل بصير وناقد خبير شك ندارد كه اين حديث منقول در كتابين يك حديث است، اگر چه مختلف نقل شده، و در متن و سند او بحسب اختلاف ناقل يا تعدد نقل يا اشتباه رواة تغيرى دست داده، ولى ظن معتبر به اتحاد حديث هست، و نسخ (مصباح) غالبا اصح از نسخ (كامل الزيارة) هستند، بلكه چنانچه بعض ناقدين گفته‌اند: كتاب (كامل الزيارة) از كتب مقروئه مسموعه معروضه بر مشايخ نيست، كه در خصوصيات كلمات در صورت معارضه با نسخه (مصباح) كه حرز علماء وتميمه فقهاء بوده پهلو تواند زد ومكافئه تواند كرد، علاوه بر اينكه وجوه ديگر در ارجاع اين كلمه بفقره عبارت (مصباح) بعدا خواهد مذكور شد.
بالجمله در عبارت (كامل الزيارة) معلوم است كه جزاء شرط نيل مثوبات عظيم شده و شرط صلوة بعد از ايماء و دعا اعتبار شده، و اين قرينه واضحه مىشود براى عبارت (مصباح) كه جزاء در آن عبارت هم " فانكه اذا قلت " خواهد بود، و لفظ " فقل " اگر چه به ظاهر قبل از تأمل متوهم مىشود كه او جزاء است، و بنابراين ظاهر مىشود كه دعاء بعد از نماز است، ولى متأمل در اطراف عبارت و ناظر در سابق ولاحق كلام شك نخواهد كرد كه لفظ " فقل " توطئه جزاء است وحقيقت جزاء " فانك اذا قلت " است، چه نماز وايماء سابقا در صدر حديث مذكور بود، و سؤال از صرف دعاء واقع شده، و ذكر اين شرط محض احراز جميع أجزاء و شرايط عمل است، وبعيدا محتمل است كه مراد از " اذا أنت صليت " اذا أنت أردت الصلاة باشد، و اگر چنين بود كه اولا بايد ايماء كند و سلام كند و بعد نماز كند و زيارت، صحيح نبود كه بفرمايد " بعد الايماء " چه ظاهر