يا الله " را تا آخر تلاوت نمود، چه شك نيست كه صفوان در آن مكان زيارت را اول خوانده و بعد نماز كرده.
وسيف گفته كه خبر علقمه همين بود، و احتمال اينكه مراد از زيارت تمام اين عمل باشد كه مشتمل بر نماز باشد و نماز ثانى نماز ديگرى است كه براى وداع أمير المؤمنين عليه السلام خوانده، مقطوع الفساد است، چه علاوه بر اينكه اطلاق لفظ زيارت و اراده عمل مركب از نماز و دعا خلاف ظاهر است، و مجاز است، دو وجه است كه موجب قطع خواهد شد:
يكى آنكه لفظ " فدعا " صريح است كه مراد همان تلاوت زيارت و خواندن او است، و جايز نيست در طريقه تعبير - ولا ينبئك مثل خبير - كه " دعا بالزيارة " بگويند و اراده نماز كنند.
ديگر آنكه اشاره كرديم كه انصراف به جانب قبر سيد الشهداء در حرم شريف مستلزم استدبار قبله است، و اگر آن عمل مشتمل بر صلاة بود لازم آيد كه نماز پشت به قبله شده باشد، و اين ضرورى الفساد است، چه از معلومات مذهب است كه بدون عذر كسى پشت به قبله نماز مستحب را هم نخواهد كرد، و اين مطلب حاجت به بيان واستدلال ندارد، و چون عمل صفوان معلوم شد كه چنين بوده، وسيف فهميده كه خبر علقمه نيز مفيد اين بود.
دليل ديگر متولد شد كه اوثق دلائل است، و آن اين است كه صفوان در ذيل روايت كرده از حضرت صادق عليه السلام همين عمل كه خود كرده با آن ثواب ها كه شنيدى و يقينا اين دو عمل نيست.
پس بحمدالله وله المنة ثابت و معلوم شد كه وجه حق كه مدلول امارات حاليه و مقاليه است اين احتمال است كه ما ذكر كرديم، و از اين جهت اكابر علماء نيز اين احتمال را اختيار كرده اند، چنانچه از شيخ مفيد قدس الله نفسه الزكية