به پيمودن آن فرا خوانده از راه گمراهى جدا ساخته است. و نيز در فرمان عبادت به بندگان خود از دعا و تلاوت قرآن فرموده: اهدنا الصراط المستقيم (1) (ما را به راه راست هدايت كن)، و اين دلالت دارد كه غير آن راه، راه غير مستقيم است.
راه خدا دين خداست و راه شيطان راه نافرمانى و گناه است. و همان طور كه گفتيم صراط در اصل به معناى راه است. و صراط در روز قيامت همان راه به سوى بهشت و دوزخ است.
علامه مجلسى رحمه الله پس از نقل سخن بالا گويد: ضرورتى در تأويل باريك بودن صراط از مو و تيزتر از لبه شمشير بودن آن وجود ندارد، و تأويل ظواهر بسيار بدون ضرورت جايز نيست، و ما بسيارى از اخبار اين باب را در باب اين كه اميرمؤمنان عليه السلام قسمت كننده بهشت و دوزخ است خواهيم آورد. (2) 3 - علامه فيض كاشانى رحمه الله گويد: صراط راه به سوى معرفت خداى بزرگ است، خداى سبحان مى فرمايد: وانك لتهدى الى صراط مستقيم. صراط الله الذى له ما في السماوات و ما في الارض. (3) (و همانا تو به راهى راست ره مىنمايى، راه خدايى كه آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است ملك او است). و از مباحث گذشته دانستى كه معرفت خداوند تدريجا به سبب علم و عمل و به حسب استكمالات عقلى با پيروى از سنتهاى پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و راهيابى به هدايت او حاصل مى شود، بنابر اين صراط بدين معنى عبارت است از علوم حقه و اعمال صالحه و خلاصه آنچه كه شرع انور شامل آن مى گردد، و هنگامى كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم اين آيه را خواند: ان هذا صراطى مستقيما فاتبعوه ولاتتبعوا السبل فتفرق بكم عن سبيله. (و اين راه راست من است، از آن پيروى كنيد و از راههاى