منافات ندارد با اين كه همگى راهند (1).
3 - امام صادق عليه السلام در حديثى فرمود: امير مؤمنان عليه السلام فرمود: خداوند اگر مى خواست بى شك خود را [بدون واسطه] به بندگان مى شناساند، ولى ما را ابواب و صراط و راه و وجه خود كه از آنجا به او رو كنند قرار داده است، پس هر كه از ولايت ما روى گرداند يا ديگران را بر ما برترى دهد چنين كسانى از صراط بر كنارند... (2) 4 - امام عسكرى عليه السلام فرمود: صراط مستقيم دو صراط است، صراطى در دنيا و صراطى در آخرت، اما صراط مستقيم در دنيا آن است كه از غلو فروتر و از تقصير فراتر است وراست و معتدل بوده و به كمترين باطلى مايل نيست. و اما صراط در آخرت راه مؤمنان به بهشت است كه مستقيم است به گونه اى كه مؤمنان از بهشت به سوى آتش و غير آن هر چه جز بهشت باشد تمايل نمى يابند. (3) 5 - ابوحمزه ثمالى گويد: از امام صادق عليه السلام از اين آيه پرسيدم: قال هذا صراط على مستقيم. (4) (خدا گفت: اين است راه راست كه (نماياندن و نگاهداشت آن) بر من است. فرمود: به خدا سوگند على عليه السلام است، و به خدا سوگند او است ميزان و راه راست. (5) طبرى در تفسير خود گويد: قراء سبعه (صراط) با تنوين ومرفوع و (على) با فتحه لام خوانده اند، ويعقوب، ابو رجاء، ابن سيرين، قتاده مجاهد وابن ميمون