(كاش مرگم كه آمدنى است هر چه زودتر فرا رسد تا زندگانى خود را با از دست دادن اين جان عاريت باز يابم و با ديدار او به كاملترين نعمتها فائز شوم) (1) علامه حاج سيد ميرزا اسماعيل شيرازى عموزاده سيد الطائفه آية الله ميرزاى شيرازى است كه در 11 شعبان در سال 1305 در كاظمين وفات يافت و دو ماه پيش از درگذشت از سامرا به كاظمين رفته بود. بدن شريفش را به نجف اشرف انتقال دادند و در آنجا به خاك سپرده شد. وى مردى عالم، فاضل، بزرگ، شاعر و اديب بود، در سامرا، در نزد عموزاده خويش ميرزاى شيرازى رحمه الله تحصيل كرد و از برترين شاگردان او به شمار بود. آن جناب اشعارى در مدح امير مؤمنان عليه السلام دارد، (2) اشعار فوق بخشى از يك قصيده غرائى است كه در مداح آن حضرت سروده و تمام آن در كتاب ارزشمند (الغدير) 6 / 31 و (سفينة البحار) 2 / 230 آمده و مطلع آن اين است:
رغد العيش فزده رغدا * بسلاف (3) منه تشفي سقمي 5 - حافظ رجب برسى إذا رمت يوم البعث تنجو من اللظى * ويقبل منك الدين والفرض والسنن فوال عليا والأئمة بعده * نجوم الهدى تنجومن الضيق والمحن فهم عترة قد فوض الله أمره * إليهم لما قد خصهم منه بالمنن أئمة حق أوجب الله حقهم * وطاعتهم فرض بها الخلق تمتحن نصحتك أن ترتاب فيهم وتنثني * إلى غيرهم من غيرهم في الأنام من؟