(چرا كه تو از نور آشكار حق پديد آمده اى).
(آن گاه كه مردم در مشعر و صفا به طواف مشغولند قبر تو در طواف من ركن و مشعر من است).
(و اگر مردم انواع عبادات و قربانيها ذخيره مى كنند دوستى تو كامل ترين زاد و توشه و ذخيره من است).
(و اگر مردم در هواى گرم براى رضاى خدا روزه مى دارند، مدح تو از روزه روزهاى گرم بس گرانتر و پربهاتر است).
(و اگر من در كردار خود بدترين گنهكارانم، اما پروردگار من - اى بهترين آفريدگان - بهترين آمرزنده است).
(و چون تو در روز حشر تقسيم كننده دوزخيانى، من بى محابا پيرو هواى نفس و گمراهى خواهم شد).
(من در دنيا تو را در حد توانم يارى رساندم، تو نيز در روز قيامت شفيع و ياور من باش).
(اى كاش خاك قبر ميان تو و ما جدايى نمى افكند، و كاش هيچ چيزى چهره تو را نمى پوشاند).
(تا ببينى چه بر سر حسين آمد، و دشمنان چه جنايات هولناكى در حق او مرتكب شدند).
(دشمنانى چون پسر زياد و پسر هند و پسر سعد و پسران كنيزكان بدكاره).
(اى فرزندان وحى، آيا كتاب (قرآن) ديگر براى هيچ شاعر و نثر نويسى جاى سخنى در مدح شما باقى نهاده است)؟!
(اگر مولا و پروردگار شاعران بانى كاخ مجد شماست ديگر شاعر را چه قدر كه در مدح شما سخن گويد)؟!
(سوگند مىخورم كه اگر شما راههاى هدايت نبوديد بى شك مردمان از