وأنت ركن يجير المستجير به * وأنت حصن لمن من دهره فزعا وأنت أنت الذي للقبلتين مع * النبي أول من صلى ومن ركعا وأنت أنت الذي في نفس مضجعه * في ليل هجرته قد بات مضطجعا ما فرق الله شيئا في خليقته * من الفضائل إلا عندك اجتمعا وباب خيبر لو كانت مسامره * كل الثوابت حتى القطب لاينقلبا فاقبل فدتك نفوس العالمين ثنا * بمثله العالم العلوي ما سمعا (1) (تو همان على هستى كه از برترى فراتر رفتى آن گاه كه در سرزمين مكه نزد خانه خدا از مادر زاده شدى و بر زمين قرار گرفتى).
(و تو همان نقطه باء وجودى كه با همه يگانگى اش همه آنچه در كتاب تكوين است توسط آن گرد آمده است).
(تو برادر و همريشه آن پيامبرى هستى كه خداى عرش جز شريعت او را براى پيامبران ديگر تشريع ننموده است (و همه مبلغ او و دين او بوده اند).
(و تو همان ركنى هستى كه گام در جايى نهادى كه خداى رحمن دست خود را نهاده بود (يعنى دوش مبارك پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم).
(و تو همان ركنى هستى كه پناهندگان را پناه دهد، و تو دژ محكم هر كسى هستى كه از دست روزگار خود هراسان است).
(و تو همان كسى هستى كه با پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم نخستين كسى بودى كه به دو قبله نماز گزاردى).
(و تو همان كسى هستى كه در شب هجرت در بستر آن حضرت آرميدى).
(خداوند هيچ فضيلتى را به طور پراكنده در آفريدگانش قرار نداد جز آن كه همه آنها يك جا در تو جمع است).