مسأله 1420 - اگر به واسطهء درازى صف اول، كسانى كه دو طرف صف ايستاده اند امام را نبينند، مى توانند اقتدا كنند، و نيز اگر به واسطهء درازى يكى از صفهاى ديگر، كسانى كه دو طرف آن ايستاده اند صف جلوى خود را نبينند، مى توانند اقتدا نمايند.
مسأله 1421 - اگر صفهاى جماعت تا در مسجد برسد، كسى كه مقابل در پشت صف ايستاده نمازش صحيح است، و همچنين نماز كسانى كه پشت سر او اقتدا مى كنند صحيح مى باشد، بلكه نماز كسانى كه در دو طرف ايستاده اند و اتصال به جماعت دارند، نيز صحيح است.
مسأله 1422 - كسى كه پشت ستون ايستاده، اگر از طرف راست يا چپ به واسطهء مأموم ديگر به امام متصل نباشد، نمى تواند اقتدا كند.
مسأله 1423 - جاى ايستادن امام بايد از جاى مأموم بلندتر نباشد، ولى اگر به مقدار كمى مانند كمتر از يك وجب بلندتر باشد، اشكال ندارد، و نيز اگر زمين سراشيب باشد و امام در طرفى كه بلندتر است بايستد، در صورتى كه سراشيبى آن زياد نباشد و طورى باشد كه به آن زمين مسطح بگويند، مانعى ندارد.
مسأله 1424 - اگر جاى مأموم بلندتر از جاى امام باشد اشكال ندارد، ولى اگر به قدرى بلندتر باشد كه صدق جماعت مشكوك باشد، نمى تواند قصد جماعت كند.
مسأله 1425 - اگر بين كسانى كه در يك صف ايستاده اند، يك نفر كه نمازش باطل است يا بچهء مميزى كه ندانند نماز او صحيح است فاصله شود، در صورتى كه از جهت مأموم ديگر اتصال به جماعت نباشد - بنابر احتياط واجب - نمى شود اقتدا كرد.
مسأله 1426 - بعد از تكبير امام، اگر صف جلو آماده ء نماز و تكبير گفتن باشد، كسى كه در صف بعد ايستاده مى تواند تكبير بگويد، ولى احتياط مستحب آن است كه صبر كند تا كسى يا كسانى كه از صف جلو واسطهء اتصال او هستند تكبير بگويند.