كه در اين صورت اعاده مستحب است.
مسأله 1413 - كسى كه در نماز به حدى وسواس دارد كه موجب بطلان نمازش مى شود و فقط در صورتى كه نماز را با جماعت بخواند از وسواس راحت مى شود، بايد نماز را با جماعت بخواند، و همچنين بنابر احتياط واجب در صورتى كه موجب بطلان نمازش نشود.
مسأله 1414 - اگر پدر يا مادر به فرزند خود امر كنند كه نماز را با جماعت بخواند، در صورتى كه ترك آن موجب ايذاء آنها شود، مخالفت آنها حرام است.
مسأله 1415 - نماز مستحب را نمى شود با جماعت خواند، مگر نماز استسقاء كه براى آمدن باران مى خوانند، و نمازى كه واجب بوده و به جهتى مستحب شده است، مانند نماز عيد فطر و قربان كه در زمان حضور امام (عليه السلام) واجب بوده و به واسطهء غايب شدن ايشان مستحب مى باشد.
مسأله 1416 - موقعى كه امام جماعت نماز يوميه مى خواند، هر كدام از نمازهاى يوميه را مى شود به او اقتدا كرد.
مسأله 1417 - اگر امام جماعت قضاى نماز يوميهء خود يا شخص ديگرى را مى خواند، در صورتى كه فوت نماز يقينى باشد مى شود به او اقتدا كرد، ولى اگر احتياطا قضا مى كند، اقتدا به او جايز نيست، مگر در صورتى كه نماز مأموم نيز احتياطى باشد و منشأ احتياط هر دو يكى باشد.
مسأله 1418 - اگر انسان نداند نمازى را كه كسى مى خواند نماز واجب يوميه است يا نماز مستحب، نمى تواند به او اقتدا كند.
مسأله 1419 - در صحت جماعت شرط است كه بين امام و مأموم، و همچنين بين مأموم و مأموم ديگر كه واسطهء بين مأموم و امام است حايلى نباشد كه مانع از ديدن شود، مانند پرده يا ديوار و امثال اينها، پس اگر در تمام احوال نماز يا بعض آن بين امام و مأموم يا بين مأموم و مأموم ديگر كه واسطهء اتصال است چنين حايلى باشد، جماعت باطل است، و زن از اين حكم مستثنى است، چنان كه خواهد آمد.