مسأله 1385 - اگر ترتيب نمازهايى را كه نخوانده فراموش كند، احتياط مستحب آن است كه طورى آنها را بخواند كه يقين كند به ترتيبى كه قضا شده به جا آورده است، مثلا اگر قضاى يك نماز ظهر و يك نماز مغرب بر او واجب است و نمى داند كدام اول قضا شده، اول يك نماز مغرب و بعد از آن يك نماز ظهر و دوباره نماز مغرب را بخواند، يا اول يك نماز ظهر و بعد از آن يك نماز مغرب، و دوباره نماز ظهر را بخواند تا يقين كند هر كدام را كه اول قضا شده اول خوانده است.
مسأله 1386 - اگر نماز ظهر يك روز و نماز عصر روز ديگر، يا دو نماز ظهر، يا دو نماز عصر از او قضا شده و نمى داند كدام اول قضا شده است، چنانچه دو نماز چهار ركعتى بخواند به نيت اين كه اولى قضاى نماز روز اول و دومى قضاى نماز روز دوم باشد، در حاصل شدن ترتيب كافيست.
مسأله 1387 - اگر يك نماز ظهر و يك نماز عشاء، يا يك نماز عصر و يك نماز عشاء از او قضا شود و نداند كدام اول قضا شده است، احتياط مستحب آن است كه طورى آنها را بخواند كه ترتيب حاصل شود، و براى يقين به حصول ترتيب - مثلا اگر يك نماز ظهر و يك نماز عشاء از او قضا شده و اولى آنها را نمى داند - مى تواند اول يك نماز ظهر و بعد از آن يك نماز عشاء و دوباره يك نماز ظهر بخواند، يا اول يك نماز عشاء بعد يك نماز ظهر و دوباره يك نماز عشاء بخواند.
مسأله 1388 - كسى كه مى داند يك نماز چهار ركعتى نخوانده ولى نمى داند نماز ظهر است يا نماز عصر، اگر يك نماز چهار ركعتى به نيت قضاى نمازى كه نخوانده به جا آورد كافيست، و همچنين است اگر نداند نمازى كه نخوانده ظهر است يا عشاء، و در اين صورت نسبت به جهر واخفات مخير مى باشد.
مسأله 1389 - كسى كه پنج نماز پشت سر هم از او قضا شده و نمى داند اولى آنها كدام است، چنانچه نه نماز به ترتيب بخواند - مثلا از نماز صبح شروع كند و بعد از آن كه ظهر و عصر و مغرب و عشاء را خواند، دو مرتبه نماز صبح و ظهر و عصر و مغرب را بخواند - يقين به ترتيب حاصل نموده است، و اگر شش نماز