مقدس، نماز را تمام نخواند.
مسأله 1365 - كسى كه مى داند مسافر است و بايد نماز را شكسته بخواند، اگر در غير چهار جايى كه در مسألهء پيش بيان شد عمدا تمام بخواند، نمازش باطل است، و اگر فراموش كند كه نماز مسافر شكسته است و تمام بخواند، چنانچه در وقت يادش بيايد بايد اعاده كند، و اگر بعد از وقت يادش بيايد قضا بر او نيست.
مسأله 1366 - كسى كه مى داند مسافر است و بايد نماز را شكسته بخواند اگر سهوا تمام بخواند، چنانچه در اثناى وقت ملتفت شود نمازش باطل است، و اگر بعد از وقت ملتفت شود قضا بر او نيست.
مسأله 1367 - مسافرى كه نمى داند بايد نماز را شكسته بخواند، اگر تمام بخواند نمازش صحيح است.
مسأله 1368 - مسافرى كه مى داند بايد نمازش را شكسته بخواند، اگر بعضى از خصوصيات آن را نداند - مثلا نداند كه در سفر هشت فرسخى بايد شكسته بخواند - چنانچه تمام بخواند و در وقت بفهمد، بايد اعاده كند، و در صورتى كه اعاده نكرد بعد از وقت بايد قضا كند، و اگر بعد از وقت بفهمد قضا ندارد.
مسأله 1369 - مسافرى كه مى داند بايد نماز را شكسته بخواند، اگر به گمان اين كه سفر او كمتر از هشت فرسخ است تمام بخواند، در صورتى كه در وقت بفهمد سفرش هشت فرسخ بوده، نمازى را كه تمام خوانده بايد دوباره شكسته بخواند، و اگر اعاده نكرد بايد قضا كند، و اگر بعد از وقت بفهمد قضا بر او نيست.
مسأله 1370 - اگر فراموش كند كه مسافر است و نماز را تمام بخواند، چنانچه در وقت يادش بيايد بايد شكسته اعاده كند، و اگر اعاده نكرد بايد قضا كند، و اگر بعد از وقت يادش بيايد قضا بر او نيست.
مسأله 1371 - كسى كه بايد نماز را تمام بخواند، اگر شكسته به جا آورد نمازش باطل است، ولى مسافرى كه قصد ماندن ده روز در جايى داشته باشد، و به جهت ندانستن حكم مسأله نماز را شكسته بخواند، احتياط واجب آن است كه نماز را تمام اعاده نمايد.