اوتوا من منع من منعهم حقهم لا مما فرض الله لهم ولو ان الناس ادوا حقوقهم لكانوا عائشين بخير ". (1) و به جهت اهميت مفسده ء منع مستمندان از حقشان فرمود: (والذين يكنزون الذهب والفضة ولا ينفقونها في سبيل الله فبشرهم به عذاب أليم). (2) و به جهت اثر بذل و بخشش در ريشه كن كردن فقر از جامعه و تخلق انسان به سخاوت و كرم و نقشى كه در سعادت فرد و جامعه دارد، رسول خدا (صلى الله عليه وآله و سلم) مشرك سخى (3) را امان داد، و به همان سخاوت به اسلام هدايت شد، و روايت شده كه خداوند به موسى وحى كرد كه سامرى را نكش (4) چون سخاوتمند است.
اهميت رسيدگى به فقرا به حدى است كه سير كردن و پوشانيدن وحفظ آبروى يك خانواده از سؤال افضل از هفتاد حج بيت الله شمرده شده است. (5) دايره ء صدقه و احسان به قدرى توسعه دارد، كه امام پنجم (عليه السلام) فرمود: " ان الله تبارك و تعالى يحب ابراد الكبد الحرى و من سقى كبدا حرى من بهيمة وغيرها أظله الله يوم لاظل الا ظله ". (6) آدابى در صدقات معين شده است، از آن جمله اين است كه مستور باشد تا به حيثيت طرف آسيبى نرسد، (7) و هر چه بزرگ باشد كوچك شمرد، (8) كه هر چه آن