مى گويند. سپس گفت: نقل است كه مردى نزد زفربن هذيل دوست ابو حنيفه آمد و از او درباره اين فتواى ابو حنيفه پرسيد كه مى توان به چيزى غير از سلام دادن از نماز بيرون شد مانند سخن گفتن و كار بسيار منافى با نماز انجام دادن يا حدثى كردن. هذيل گفت: اين جايز است، زيرا اولى در تشهد خود گفت آنچه گفت (1)... (2) 41 - امام صادق عليه السلام فرمود: شبى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم را به آسمان سير دادند به حضرتش گفتند: خداى متعال تو را در سه مورد آزمايش مى كند تا ببيند چگونه صبر توانى كرد. پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم عرض كرد: پروردگارا، تسليم فرمان توام و جز به نيروى تو صبر نتوانم داشت، اين چيزها كدام است؟ گفتند:
اول گرسنگى و ايثار نيازمندان بر خود و خانواده خودت. گفت: پروردگارا، پذيرفتم و رضا دادم و تسليم هستم و توفيق و صبر از توست.
دوم تكذيب و ترس شديد (از سوى دشمنان) و جان بازى در جنگ با كافران با مال و جان، و صبر بر آزار آنان و آزار منافقان و درد و جراحت در جنگ.
گفت: پروردگارا، پذيرفتم و رضا دادم و تسليم هستم و توفيق و صبر از توست.
سوم قتل و كشتارى كه خاندان تو پس از تو بدان گرفتار مى آيند، اما برادرت على از امت تو ناسزا و درشتى و سرزنش و محروميت و انكار و ستم مى بيند و سر انجام به شهادت مى رسد. گفت: پروردگارا. پذيرفتم و رضا دادم و تسليم هستم و توفيق و صبر از توست. گفتند: و اما دخترت مورد ستم و محروميت واقع مى شود و حقش را كه تو به او دادى به زور مى گيرند و او را با آن كه آبستن است مى زنند و بدون اجازه وارد بر او و بر حريم و منزلش مى شوند، و بى حرمتى به او