و آن را به مهمان خود ايثار مى كنيم. على عليه السلام گفت: اى دختر محمد، كودكان را بخوابان و چراغ را خاموش كن. فردا صبح كه على عليه السلام خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم رفت و خبر شب گذشته را باز گفت، در همين حال بودند كه اين آيه نازل شد: و يؤثرون على انفسهم ولو كان بهم خصاصة. (1) (و ديگران را بر خود مقدم مى دارند گرچه خود سخت نيازمند باشند). (2) 7 - اميرمؤمنان عليه السلام در عهدنامه خود به مالك اشتر رحمه الله مى فرمايد: بخشى از اوقات خود را براى نيازمندان و داد خواهان قرار ده كه شخصا در برابر آنان خالى از هر انديشه اى حضور يا بى و در يك مجلس عمومى شركت كنى. در آن مجلس در برابر خداوند كه تو را آفريده فروتنى نموده و سپاه و پاسداران و مأموران انتظامى خود را از برابر آنان دور دار تا هر كس مى خواهد سخنى گويد بدون لكنت حرف خود را بزند، زيرا من از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم شنيدم كه نه يك جا بلكه بارها مى فرمود: (هرگز امتى به قداست نمى رسد تا آن كه در ميان آنان حق ضعيف از قوى بدون لكنت زبان گرفته شود).
و نيز بدخلقى و كندزبانى آنها را تحمل كن و تنگ خلقى و بزرگ منشى (خود) را از آنان دور ساز تا خداوند بدين وسيله اكناف رحمت خود را بر تو بگستراند و پاداش طاعتش را بر تو لازم سازد، و آنچه مى دهى با گوارايى و روى خوش بده و هر چه را دريغ مى دارى با روشى نيكو و همراه با پوزش دريغ دار! (3)