رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم بود. (1) 2 - امام باقر عليه السلام فرمود: على عليه السلام در كوفه به مردم نان و گوشت مىخورانيد و خود طعامى جداگانه داشت، يكى از مردم گفت: كاش مى ديديم كه طعام خود اميرمؤمنان چيست؟ از اين رو عده اى از مردم به طور ناگهانى به حضور امام رسيدند و غذاى حضرتش را چنين يافتند: تريد با روغن زيتون همراه و آميخته به خرماى لهيده، غذاى او همين بود، و اين چنين خرمايى از مدينه براى حضرتش آورده مى شد. (2) 3 - امام صادق عليه السلام فرمود: هيچ گاه دو امر الهى بر على عليه السلام وارد نمى شد مگر آن كه به دشوارترش تن مى داد، و تا در ميان شما (مردم كوفه) بود از دسترنج خود ارتزاق مى نمود و آن محصولى بود كه از مدينه مى آوردند. آن حضرت آرد سبوس گرفته را مى گرفت و در كيسه اى مى نهاد و سرش را مهر مى نمود از بيم آن كه مبادا چيزى غير از آن بدان افزوده شود. به راستى چه كسى در دنيا پارساتر از على عليه السلام بوده است؟ (3) 4 - امام صادق عليه السلام فرمود: على عليه السلام هزار برده را از دسترنج خويش آزاد فرمود، و تا در ميان شما (مردم كوفه) بود خوراكش خرما و شير، و پوشاكش كرباس بود. و آن گاه كه با ليلى ازدواج كرد براى حضرتش حجله اى آراستند، حجله را درهم دريد و فرمود: خانواده على را همان كه دارند بس است. (4) 5 - ابو جعفر اسكافى گويد: صبر او بدانجا رسيد كه هر گاه گرسنگى به او فشار مى آورد و نزديك بود او را از پا در آورد خود را براى آب كشيدن اجير (هامش) * (1) - الغارات 1 / 87.
(2) - همان / 85.
(3) - همان / 81.
(4) - همان / 92. (*)