ابو سعيد خدرى ما را حديث كرد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: چون روز قيامت شود خداوند به من وعلى گويد: (بيفكنيد در آتش هر كه شما را دشمن داشته، و در آريد به بهشت هر كه شما را دوست داشته است)، و اين است معناى آيه القيا في جهنم... ابو حنيفه به ديگران گفت: برخيزيد تا مطلبى سخت تر از اين نگفته است. (1) 8 - علامه ابن ابى الحديد در شرح اين سخن على عليه السلام: (ماييم شعار واصحاب، و ماييم گنجينه داران وابواب) (2) گويد: ممكن است مراد آن حضرت گنجينه داران علم وابواب علم باشد، زيرا رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرموده است: (من شهر علمم و على دروازه آن است، پس هر كه طالب حكمت است از دروازه وارد شود)، و فرموده: (على گنجينه دار علم من است) و بار ديگر فرموده: (على ظرف علم من است). و ممكن است مراد گنجينه داران بهشت وابواب بهشت باشد، يعنى هيچ كس داخل بهشت نمى شود جز آن كس كه با ولايت ما به محشر آيد، زيرا خبر مشهور و مستفيض در حق آن حضرت وارد است كه او قسمت كننده بهشت و دوزخ است.
و نيز گويد: ابوعبيد هروى در كتاب (الجمع بين الغريبين) گفته است: گروهى از امامان لغت عربى اين جمله را چنين تفسير نموده، گفته اند: (چون دوست آن حضرت اهل بهشت و دشمن او اهل دوزخ است، آن حضرت به اين اعتبار قسمت كننده بهشت و دوزخ است). ابوعبيد گويد: و ديگران گفته اند: (بلكه در حقيقت خود آن حضرت شخصا قسمت كننده بهشت و دوزخ است، گروهى را به بهشت و گروهى را به دوزخ مى فرستد). و اين توجيه دوم كه ابوعبيد ذكر كرده