وسنا النار حين آنسها من * جانب الطور إذ بدا اللاءلاء روح قدس به تأيد عيسى ولاءمواته به إحياء أنت لو لم تكن لما عبد الله * ولا للاءنام كان اهتداء (پيامبران به فضل تو نرسيده از پاى در آمدند، پس اوصيا بايد افتخارات مفصل به تو داشته باشند).
(و به خاطر فضل تو خداوند از زبان پيامبران بر تو ثنا فرستاد، وه چه ثناى خوبى)!
(و اگر جز آيه تطهير در فضل شما نازل نمى شد، همين آيه بس بود).
(تو نورى بود آن گاه كه آفرينشى نبود و آدم نبود بلكه آب و گلى هم نبود).
(تو عين اليقين وقدرت موسى وعصا ويد بيضاى اويى).
(و پرتو همان آتشى هستى كه موسى در كنار وادى طور ديد آن گاه كه درخشش آن پديدار شد).
(و همان روح قدسى هستى كه مؤيد عيسى بود و مردگان بدان وسيله زنده مى شدند).
(اگر تو نبودى هرگز خدا پرستش نمى شد و هرگز مردم هدايت نمى يافتند).
عبد المنعم فرطوسى (1) سئل المصطفى بأي لسان * لك يوحي الخطاب رب العطاء قال يوحيه في لسان علي * وسألت الباري بوقت النداء أنت خاطبتني بصوتك حقا * أم بصوت الوصى من أصفيائي قال: إني لا اشبه الناس طرا * أنا شئ ولست كالأشياء من سناك الذاكي خلقت عليا * وهو نور خلقته من سنائي