بزرگتر و مؤكدتر است اين آيه است: يا ايها الرسول بلغ ما انزل اليك من ربك و ان لم تفعل فما بلغت رسالته والله يعصمك من الناس. (1) (اى پيامبر، آنچه را از سوى پروردگارت به تو نازل شده برسان كه اگر چنين نكنى پيام او را نرسانده اى و خداوند تو را از مردم نگاه مى دارد). زيرا در اين آيه ولايت آن حضرت جانشين نبوت شده، چرا كه به تبليغ درست آن شهادت به يگانگى خداوند سودمند بوده و تبليغ نكردن آن موجب تباهى تبليغ بقيه موارد رسالت مى گردد، بنابر اين هر گاه اين تبليغ حاصل شود تبليغ رسالت به صحت پيوسته و هر گاه تبليغ نگردد تبليغ رسالت سودمند نخواهد بود، و معلوم است كه هر چه شرط وجود چيزى باشد وجود آن چيز تحقق و وجوب نمى يابد جز به وجود آن شرط و....
اما مطلب دوم كه برترى آن حضرت از همه پيامبران گذشته و صديقان است آن كه: پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم برترين انبياء و رسالت او برترين رسالتهاست، و خداى سبحان سيد رسولان خود را امر به ابلاغ وجوب ولايت اميرمؤمنان عليه السلام نموده و صحت رسالت او را منوط به اين تبليغ قرار داده است به گونه اى كه تبليغ اين رسالت كه برترين رسالتهاست جز به تبليغ اين ولايت راست نمى آيد، بنابر اين به دست مى آيد كه اين ولايت برابر با آن نبوت است و هر دو يك چيزند، و چون امامت آن حضرت مانند رسالت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم است نفس او هم چون نفس او است و در فضيلت با او يكسان است، و جز اميرمؤمنان در ميان آفريدگان خدا كسى يافت نمى شود كه نفس او مانند نفس رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم باشد چنان كه در آيه مباهله بدان اشاره شده است، و در اين صورت همگونى آن حضرت با ساير آفريدگان الهى از ميان مى رود و برترى حضرتش بر ديگران اثبات مى گردد. (2)