(و همگى آنان از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم خواهشمندند كفى از دريا و يا نمى از باران فضل او را).
آرى آن حضرت شهر علوم و معارف و معجزات و حقايق بود، ولى هيچ كس را دسترسى به اين شهر نيست مگر آن كه از دروازه آن وارد شود آن دروازه وجود مقدس مولاى ما على عليه السلام است. ازرى رحمه الله گويد:
انما المصطفى مدينة علم * وهو الباب من اتاه اتاها مصطفى صلى الله عليه و آله و سلم شهر علم وعلى دروازه آن است، كه هر كس به سوى آن دروازه رفت به شهر وارد خواهد شد).
علامه مناوى شافعى گويد: (حضرت مصطفى صلى الله عليه و آله و سلم شهرى است جامع معانى ديانتها، و شهر را دروازه اى ضرور است، حضرتش خبر داد كه دروازه آن شهر على - كرم الله وجهه - است، پس هر كه راه او را پيش گرفت به مدينه وارد شود، و هر كه بر خلاف او قدم برداشت راه هدايت را خطا كند و بدان نرسد). (1) و نيز گويد: (على بن ابى طالب همان دروازه اى است كه از آن به [شهر] حكمت وارد شوند. شگفتا از اين مرتبه كه چه بالا است! وه از اين منقبت كه چه والاست! هر كه پندارد كه (على بابها) به معناى ارتفاع است يعنى (بلند است در آن) بى شك براى هدف فاسد خود دست به يك چاره جويى زده است كه به كار او نمى آيد و هيچ سودى براى او ندارد). (2) علامه طريحى رحمه الله گويد: در خبر صحيح است كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: (من شهر علمم وعلى در آن شهر است، پس هر كه طالب علم است بايد به نزديك در رود). اين حديث را بسيارى از علما روايت كرده و برخى اجماع امت را بر آن