رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم نقل كرده اند كه اميرمؤمنان عليه السلام در روز قيامت بر سر حوض كوثر در كنار او است، و لواى حمد را پيشاپيش آن حضرت به سوى بهشت به دوش مى كشد، و او قسمت كننده بهشت و دوزخ است، و براى پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم منبرى مى نهند و حضرتش در بالاى آن فرا مى رود و امير مؤمنان عليه السلام يك پله پائين تر مى نشيند و پيامبران عليهم السلام پائين تر از آن پله مى نشينند، و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم را فرا مى خوانند و بر او حله مىپوشانند وعلى عليه السلام را نيز مى خوانند وحله اى ديگر مىپوشانند، و در روز قيامت احدى از صراط عبور نمى كند مگر آن كه جوازى از على بن ابى طالب عليه السلام به همراه داشته باشد.
و از جمله اخبارى كه بر اين مطلب دلالت دارد سخن امام صادق عليه السلام است كه فرمود: (خدا را سوگند كه اگر على بن ابى طالب عليه السلام آفريده نمى شد فاطمه دخت رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم را همسرى نبود از آدم گرفته به بعد). و فرمود: (يوسف پيامبر و پيامبر زاده و فرزند خليل الله و پيامبرى راستگو و راستين بود، و خدا را سوگند كه پدرم اميرمؤمنان على بن ابى طالب عليه السلام از او افضل بود). و هنگامى كه از آن حضرت پرسيدند كه منزلت على عليه السلام با پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم چه بود؟ فرمود: (ميان آن دو بزرگوار جز رسالت فضيلت ديگرى برقرار نبود).
و نظير اين روايت از پدرش امام باقر و نيز از امام رضا و امام عسكرى عليهم السلام آمده است. و نيز آن بزرگواران در سخنان مشهورى فرموده اند: (اگر رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم وعلى بن ابى طالب عليه السلام نمى بودند خداوند آسمان و زمين و بهشت و دوزخى را نمى آفريد). و اين سخن مى رساند كه آن دو بزرگوار در اعمال بر همه فضيلت دارند و آفريدگان در مصالح خويش به شناخت و اطاعت و بزرگداشت و تجليل آن دو تن وابسته اند.
وعامه از طريق جابربن عبد الله انصارى وابوسعيد خدرى از پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم روايت كرده اند كه فرمود: (على بهترين بشر است). و اين در مسأله مورد نظر نص