فرشتگان افتخار مى كند. آن گاه اين آيه نازل شد. (1) ابوحيان اندلسى گويد: و گفته اند: اين آيه درباره على عليه السلام نازل شده است آن گاه كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم او را براى پرداخت وامها و بازگرداندن امانتهاى آن حضرت به صاحبانش در مكه به جاى گذاشت، و شبى كه براى هجرت به مدينه از مكه بيرون رفت او را امر كرد كه در بسترش بخوابد. (2) آلوسى گويد: اماميه و برخى از ما گفته اند: اين آيه درباره على - كرم الله وجهه - نازل شده است آن گاه كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم در شب هجرت او را در مكه در بستر خود به جاى نهاد. (3) وقرطبى نيز همين را گفته است. (4) شيخ سليمان قندوزى گويد: رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: خداوند به جبرئيل و ميكائيل وحى كرد كه من ميان شما دو تن برادرى برقرار ساختم و عمر يكى از شما را از ديگرى درازتر نمودم، اينك كدام يك از شما حاضر است عمر خود را به برادرش ببخشد؟ هر دو مرگ را ناخوش داشتند، خداوند به آنان وحى نمود: من ميان وليم على ونبيم محمد برادرى افكندم وعلى حيات خود را به پيامبر بخشيد، در بستر او خوابيد و با خون خود از جان او پاسدارى نمود. به زمين فرود رويد و او را از چنگال دشمن نجات دهيد. آنان فرود آمدند، جبرئيل بالاى سر و ميكائيل پايين پاى حضرتش نشستند و جبرئيل مى گفت: به به، آفرين، كيست مانند تو اى پسر ابى طالب؟! خداى بزرگ به تو بر فرشتگان افتخار مى ورزد، آن گاه خداوند اين آيه را نازل كرد. (5)