4 - خداى متعال در خطاب به آدم عليه السلام فرمود: اگر نبودند آن دو بنده اى كه آهنگ آفرينش آنها را در سراى دنيا دارم تو را نمى آفريدم. آدم گفت:
خداوندا! آنها از نسل من اند؟ فرمود: آرى، اى آدم سر بردار و ببين. آدم سر برداشت ديد كه بر عرش نوشته است: (خدايى جز الله نيست، محمد رسول خدا پيامبر رحمت است، على برپا دارنده حجت است، هر كه حق على را بشناسد بالنده و پاكيزه باشد، و هر كه حق او را انكار كند ملعون و زيانكار گردد. به عزت خود سوگند خورده ام كه فرمانبر او را به بهشت برم گرچه مرا نافرمانى نموده باشد، و به عزت خود سوگند خورده ام كه نافرمان او را به آتش دوزخ برم گرچه مرا فرمان برده باشد). (1) 5 - رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: دوستى على بن ابى طالب عليه السلام گناهان را مى خورد چنان كه آتش هيزم را. (2) 6 - و فرمود: اگر مردم بر دوستى على بن ابى طالب گرد مى آمدند خداى بزرگ آتش دوزخ را نمى آفريد. (3) 7 - و فرمود: فرشته مرگ بر دوستان على بن ا بى طالب با مهربانى رفتار مى كند چنان كه با پيامبران. (4) 8 - ابو علقمه مولاى (5) بنى هاشم گويد: روزى رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم نماز صبح را با