كسى كه عاريه مى كند بگويد، و اگر لباس نجس را براى نماز خواندن عاريه دهد، لازم نيست نجس بودن آن را اطلاع دهد، مگر در صورتى كه عاريه كننده بخواهد با لباس پاك واقعى نماز بخواند، كه احتياط واجب آن است كه نجس بودنش را به او اطلاع دهد.
مسأله 2411 - چيزى را كه عاريه كرده بدون اجازه ء صاحب آن نمى تواند به ديگرى اجاره يا عاريه دهد.
مسأله 2412 - اگر چيزى را كه عاريه كرده با اجازه ء صاحب آن به ديگرى عاريه دهد، چنانچه كسى كه اول آن چيز را عاريه كرده بميرد يا ديوانه شود، عاريهء دومى باطل نمى شود.
مسأله 2413 - اگر بداند مالى را كه عاريه كرده غصبى است، بايد آن را به صاحبش برساند، و نمى تواند به عاريه دهنده بدهد.
مسأله 2414 - اگر مالى را كه مى داند غصبى است عاريه كند و از آن استفاده اى ببرد و در دست او از بين برود، مالك مى تواند عوض مال و عوض استفاده اى را كه عاريه كننده برده از او يا از كسى كه مال را غصب كرده مطالبه كند، و اگر از عاريه كننده بگيرد، او نمى تواند چيزى را كه به مالك مى دهد از عاريه دهنده مطالبه نمايد.
مسأله 2415 - اگر نداند مالى را كه عاريه كرده غصبى است و در دست او از بين برود، چنانچه صاحب مال عوض آن را از او بگيرد، او هم مى تواند آنچه را كه به صاحب مال داده از عاريه دهنده مطالبه نمايد، ولى اگر چيزى را كه عاريه كرده طلا و نقره باشد، يا عاريه دهنده با او شرط كرده باشد كه اگر آن چيز از بين برود عوضش را بدهد، نمى تواند عوض آن را كه به صاحب مال مى دهد از عاريه دهنده مطالبه نمايد.