واجب آن است كه صبر كند تا آن زن حيض ببيند، بعد او را عقد نمايد، و اگر ديگرى بخواهد آن زن را عقد كند اين احتياط مستحب است.
مسأله 2464 - اگر زنى را كه در عده ء ديگرى است براى خود عقد كند، چنانچه مرد و زن يا يكى از آنان بدانند كه عده ء زن تمام نشده و بدانند عقد كردن زن در عده حرام است، آن زن بر او حرام ابدى مى شود، اگرچه مرد بعد از عقد با آن زن نزديكى نكرده باشد.
مسأله 2465 - اگر زنى را كه در عده ء ديگرى است براى خود عقد كند و با او نزديكى كند، آن زن بر او حرام ابدى مى شود، اگرچه نمى دانسته كه آن زن در عده است، يا نمى دانسته كه عقد زن در عده حرام است.
مسأله 2466 - اگر انسان بداند زنى شوهر دارد و ازدواج با او حرام است و با او ازدواج كند، بايد از او جدا شود و بر او حرام ابدى مى شود، و همچنين است اگر نداند كه آن زن شوهر دارد ولى بعد از ازدواج با او نزديكى كرده باشد.
مسأله 2467 - زن شوهر دار اگر زنا كند بر شوهر خود حرام نمى شود، و چنانچه توبه نكند و بر عمل خود باقى باشد، بهتر است شوهر او را طلاق دهد، ولى در هر صورت بايد مهرش را بدهد.
مسأله 2468 - زنى را كه طلاق داده اند و زنى كه متعه بوده و شوهرش مدت او را بخشيده يا مدتش تمام شده، چنانچه بعد از مدتى شوهر كند و بعد شك كند كه موقع عقد شوهر دوم عده ء شوهر اول تمام بوده يا نه، در صورتى كه در حال شك احتمال بدهد كه موقع عقد غافل از عده نبوده، عقد شوهر دوم صحيح است، و در غير اين صورت صحت عقد محل اشكال است.
مسأله 2469 - مادر و خواهر و دختر پسرى كه لواط داده بر لواط كننده - در صورتى كه بالغ بوده - حرام است، و همچنين بنابر احتياط مادر بزرگ و دختر دختر، و در صورتى كه لواط دهنده بالغ باشد يا لواط كننده بالغ نباشد، اگر عقد واقع شد بنابر احتياط واجب زن از مرد به طلاق جدا شود، و همچنين در وقوع عقد بر مادر بزرگ و دختر دختر، و اگر گمان يا شك كند كه دخول شده بر او حرام