عاريه كرده طلا و نقره باشد، بايد عوض آن را بدهد.
مسأله 2403 - اگر طلا و نقره را عاريه نمايد و شرط كند كه اگر تلف شود ضامن نباشد، چنانچه تلف شود ضامن نيست.
مسأله 2404 - اگر عاريه دهنده بميرد، عاريه گيرنده وظيفه اش همان است كه در مسألهء " 2392 " گذشت.
مسأله 2405 - اگر عاريه دهنده طورى شود كه شرعا نتواند در مال خود تصرف كند - مثلا ديوانه شود - وظيفهء عاريه كننده همان است كه در مسألهء " 2391 " گذشت.
مسأله 2406 - عاريه عقد جايز است، و عاريه دهنده و كسى كه عاريه كرده مى توانند هر وقت بخواهند عاريه را به هم بزنند، بنابراين عاريه دهنده مى تواند آنچه را كه عاريه داده پس بگيرد، مگر در موردى كه زمينى را براى دفن ميت عاريه داده باشد كه بعد از دفن نمى تواند زمين را به نبش قبر ميت پس بگيرد.
مسأله 2407 - عاريه دادن چيزى كه استفاده ء حلال ندارد - مثل آلات لهو و قمار - باطل است، و همچنين است عاريه دادن ظرف طلا و نقره به جهت خوردن و آشاميدن بلكه بنابر احتياط واجب براى ساير استعمالات هر چند زينت نمودن باشد.
مسأله 2408 - عاريه دادن گوسفند براى استفاده از شير و پشم آن، و عاريه دادن حيوان نر براى كشيدن بر ماده صحيح است.
مسأله 2409 - اگر چيزى را كه عاريه كرده به مالك يا وكيل يا ولى او بدهد و بعد آن چيز تلف شود، عاريه كننده ضامن نيست، ولى اگر بدون اجازه ء صاحب مال يا وكيل يا ولى او آن را به جايى ببرد، اگرچه جايى باشد كه صاحبش معمولا به آن جا مى برده - مثل آن كه اسب را در اصطبلى كه صاحبش براى آن درست كرده ببندد - ضامن است، و در صورت تلف بايد عوض آن را بدهد.
مسأله 2410 - اگر چيز نجس را براى كارى كه شرط آن پاكى است عاريه دهد - مثلا ظرف نجس را عاريه دهد كه در آن غذا بخورند - بايد نجس بودن آن را به