دولت (50) كيلو گرم را به عنوان ماليات بگيرد، فقط زكات در (800) كيلوگرم واجب مى شود.
مسأله 1901 - مصارفى را كه انسان پيش از تعلق زكات نموده، بنابر احتياط واجب نمى تواند كسر كند و فقط زكات بقيه را بدهد.
مسأله 1902 - مصارفى كه بعد از تعلق زكات است، مى تواند براى صرف آنها از حاكم شرع اذن بگيرد و آنچه نسبت به مقدار زكات خرج شده بردارد.
مسأله 1903 - جايز نيست قبل از وقت تعلق، زكات را بدهد، و واجب نيست بعد از تعلق صبر كند تا جو و گندم به حد درو كردن و تصفيهء دانه از كاه برسد، و انگور و خرما خشك گردد، بلكه همين كه زكات تعلق گرفت، مى تواند مقدار زكات را قيمت نموده و آن قيمت را به قصد زكات بدهد.
مسأله 1904 - بعد از آن كه زكات تعلق گرفت، مى تواند عين زراعت يا خرما و انگور را پيش از درو كردن يا چيدن، به مستحق يا حاكم شرع يا وكيل آنها مشاعا تسليم نمايد، و پس از آن در مصارف شريك مى باشند.
مسأله 1905 - در صورتى كه مالك، عين مال را از زراعت يا خرما و انگور به حاكم شرع يا مستحق يا وكيل آنها تسليم نمايد، مى تواند براى اين كه تا وقت درو و يا خشك شدن برسد، براى ماندن آنها در زمينش اجرت مطالبه نمايد.
مسأله 1906 - اگر انسان در چند شهر كه فصل رسيدن حاصل آنها با يكديگر اختلاف دارد و زراعت و ميوه ء آنها در يك وقت به دست نمى آيد، گندم يا جو و خرما يا انگور داشته باشد، و همهء آنها محصول يك سال حساب شود، چنانچه چيزى كه اول مى رسد به اندازه ء نصاب باشد، بايد زكات آن را موقعى كه مى رسد بدهد، و زكات بقيه را هر وقت به دست مى آيد ادا نمايد، و اگر آنچه اول مى رسد به اندازه ء نصاب نباشد، صبر مى كند تا بقيهء آن برسد، پس اگر روى هم به مقدار نصاب باشد، زكات به آن تعلق مى گيرد، و اگر به مقدار نصاب نباشد زكات به آن تعلق نمى گيرد.
مسأله 1907 - اگر درخت خرما يا انگور در يك سال دو مرتبه ميوه دهد، چنانچه