دو ركعت نماز نشسته را اختيار كند.
(هفتم) شك بين سه و پنج در حالى كه ايستاده است، كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و سلام دهد و دو ركعت نماز احتياط ايستاده به جا آورد.
(هشتم) شك بين سه و چهار و پنج در حالى كه ايستاده است، كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و بعد از سلام نماز دو ركعت نماز احتياط ايستاده و بعد دو ركعت نشسته به جا آورد.
(نهم) شك بين پنج و شش در حالى كه ايستاده است، كه بايد بنشيند و تشهد بخواند و سلام نماز را بدهد و دو سجده ء سهو به جا آورد.
و نيز بنابر احتياط مستحب، دو سجده ء سهو براى ايستادن بى جا در اين چهار صورت به جا آورد.
مسأله 1208 - اگر يكى از شكهاى صحيح براى انسان پيش آيد، نبايد نماز را بشكند، بلكه به دستورى كه براى آن شك هست عمل نمايد، و چنانچه به دستور شك عمل نكند، پس اگر پيش از انجام كارى كه نماز را باطل مى كند - مثل رو گرداندن از قبله - نماز را از سر گيرد، نماز دومش هم باطل است، و اگر بعد از انجام كارى كه نماز را باطل مى كند مشغول نماز شود، نماز دومش صحيح است.
مسأله 1209 - اگر يكى از شكهايى كه نماز احتياط براى آنها واجب است در نماز پيش آيد، چنانچه انسان نماز را تمام كند بايد نماز احتياط را بخواند و نماز را از سر نگيرد، و اگر نماز احتياط را نخواند، در صورتى كه پيش از انجام كارى كه نماز را باطل مى كند نماز را از سر بگيرد، نماز دومش هم باطل است، و اگر بعد از انجام كارى كه نماز را باطل مى كند مشغول نماز شده، نماز دومش صحيح است.
مسأله 1210 - وقتى يكى از شكهاى باطل براى انسان پيش آيد و بداند اگر به حالت بعدى منتقل شود براى او يقين يا گمان پيدا مى شود، جايز نيست با حالت شك نماز را ادامه دهد، مثلا اگر در حال ايستادن شك كند كه يك ركعت خوانده يا بيشتر و بداند كه اگر به ركوع رود به يك طرف يقين يا گمان پيدا مى كند، جايز نيست با اين حال ركوع نمايد.