چنانچه احتمال او در نظر مردم به جا باشد، مثل آن كه بعد از گل كارى شك كند گل به دست او چسبيده يا نه، بايد وارسى كند يا به قدرى دست بمالد كه اطمينان پيدا كند كه اگر بوده بر طرف شده، يا آب به زير آن رسيده است.
مسأله 300 - اگر جايى را كه بايد شست يا مسح كرد چرك باشد ولى چرك آن مانع از رسيدن آب به بدن نباشد، اشكال ندارد، و همچنين است اگر بعد از گچ كارى و مانند آن چيز سفيدى كه جلوگيرى از رسيدن آب به پوست نمى نمايد بر دست بماند، ولى اگر شك كند كه با بودن آنها آب به بدن مى رسد يا نه، بايد آنها را بر طرف كند.
مسأله 301 - اگر پيش از وضو بداند كه در بعضى از اعضاى وضو مانعى از رسيدن آب هست، و بعد از وضو شك كند كه در موقع وضو آب را به آن جا رسانده يا نه، چنانچه علم به غفلت در حال وضو نداشته باشد، وضوى او صحيح است.
مسأله 302 - اگر در بعضى از اعضاى وضو مانعى باشد كه گاهى آب به خودى خود زير آن مى رسد و گاهى نمى رسد و انسان بعد از وضو شك كند كه آب زير آن رسيده يا نه، چنانچه بداند موقع وضو غفلت از اين امر داشته بايد دوباره وضو بگيرد.
مسأله 303 - اگر بعد از وضو چيزى كه مانع از رسيدن آب است در اعضاى وضو ببيند و نداند موقع وضو بوده يا بعد پيدا شده، در صورتى كه بداند غافل از آن مانع در حال وضو بوده بايد دوباره وضو بگيرد، و اگر نه وضوى او صحيح است.
مسأله 304 - اگر بعد از وضو شك كند چيزى كه مانع رسيدن آب است در اعضاى وضو بوده يا نه، چنانچه علم به غفلت از آن در حال وضو نداشته وضو صحيح است.