مسأله 276 - وضو گرفتن از حوض تيمچه ها و مسافر خانه ها و مانند اينها براى كسانى كه ساكن آن جاها نيستند، در صورتى صحيح است كه اطمينان به رضايت صاحبان آنها حاصل شود، هر چند اطمينان از وضو گرفتن كسانى كه ساكن آن جاها نيستند حاصل شود.
مسأله 277 - وضو گرفتن در نهرهاى بزرگ اگر چه انسان نداند كه صاحب آنها راضى است اشكال ندارد، ولى اگر صاحب آنها از وضو گرفتن نهى كند يا اين كه انسان بداند كه مالك راضى نيست، وضو گرفتن از آنها جايز نيست، و همچنين است بنابر احتياط واجب اگر مالك صغير يا مجنون باشد يا آن نهرها در تصرف غاصب باشند، و يا گمان داشته باشد كه مالك راضى نيست، و اما نهرها و قنواتى كه از آبادى مانند دهات مى گذرد وضو گرفتن و آشاميدن و مانند آن از آنها اشكال ندارد، اگر چه مالك صغير يا مجنون باشد.
مسأله 278 - اگر فراموش كند آب غصبى است و با آن وضو بگيرد، وضوى او صحيح است، ولى كسى كه خودش آب را غصب كرده، اگر غصبى بودن آن را فراموش كند و وضو بگيرد، در صورتى كه از غصب توبه نكرده باشد، وضوى او باطل است، و در صورتى كه توبه كرده باشد بطلان وضو محل اشكال است.
" شرط چهارم " آن كه ظرف آب وضو مباح باشد.
" شرط پنجم " آن كه ظرف آب وضو بنابر احتياط واجب طلا و نقره نباشد و تفصيل اين دو شرط در مسألهء بعدى ذكر مى شود.
مسأله 279 - اگر آب وضو در ظرف غصبى است و غير از آن آب ديگرى ندارد، در صورتى كه بتواند به وجه مشروعى آن آب را در ظرف ديگرى خالى نمايد، لازم است خالى كرده و بعد وضو بگيرد، و چنانچه ميسور نباشد بايد تيمم كند، و اگر آب ديگرى دارد لازم است با آن آب وضو بگيرد، و در هر دو صورت اگر معصيت كرد و آب را برداشت و بعد از برداشتن با آن وضو گرفت، وضويش صحيح است.
و با اين كيفيت اگر از ظرف طلا يا نقره وضو بگيرد وضوى او صحيح است،