" شرط اول " آن كه آب وضو پاك باشد.
" شرط دوم " آن كه مطلق باشد.
مسأله 271 - وضو با آب نجس و آب مضاف باطل است، اگر چه انسان نجس يا مضاف بودن آن را نداند يا فراموش كرده باشد، و اگر با آن وضو نمازى هم خوانده باشد بايد آن نماز را دوباره با وضوى صحيح بخواند.
مسأله 272 - اگر غير از آب گل آلود مضاف آب ديگرى براى وضو ندارد، چنانچه وقت نماز تنگ است بايد تيمم كند، و اگر وقت دارد بايد صبر كند تا آب صاف شود يا آب را صاف كند و وضو بگيرد.
" شرط سوم " آن كه آب وضو مباح باشد، و بنابر احتياط واجب فضايى كه در آن وضو مى گيرد نيز مباح باشد.
مسأله 273 - وضو با آب غصبى و با آبى كه حجت بر رضايت صاحب آن ندارد، حرام و باطل است، و اگر آب وضو در جاى غصبى بريزد، چنانچه در غير آن جا نتواند وضو بگيرد بايد تيمم كند، و اگر در غير آن جا بتواند وضو بگيرد لازم است كه در غير آن جا وضو بگيرد، ولى چنانچه در اين صورت معصيت كرد و همان جا وضو گرفت، صحت وضو محل اشكال است.
مسأله 274 - وضو گرفتن از حوض مدرسه اى كه انسان نمى داند آن حوض را براى همهء مردم وقف كرده اند يا براى محصلين همان مدرسه، جايز نيست، و اگر اطمينان به عموميت وقف حاصل شود - هر چند از وضو گرفتن مردم باشد - اشكال ندارد.
مسأله 275 - كسى كه نمى خواهد در مسجدى نماز بخواند، اگر نداند حوض آن را براى همهء مردم وقف كرده اند يا براى كسانى كه در آن جا نماز مى خوانند، نمى تواند از حوض آن مسجد وضو بگيرد، ولى اگر معمولا كسانى هم كه نمى خواهند در آن جا نماز بخوانند از آن حوض وضو مى گيرند، در صورتى كه از وضو گرفتن آنها اطمينان به عموميت وقف حاصل شود، مى تواند از آن وضو بگيرد.