9) رسول خدا تمام درهايى كه به مسجد آن حضرت باز مى شد بست، بجز در خانهء على را.
10) رسول خدا فرمود: من كنت مولاه فعلى مولاه (1) آيا با وجود نص پيغمبر (صلى الله عليه وآله و سلم) كه رايت فتح را با وجود همهء اصحاب به دست على داد و تنها او را حبيب و محبوب خدا و رسول خواند، و پيام خدا را از ديگران گرفت و به او داد، كه بايد مبلغ كلام خدا، على (عليه السلام) باشد، به علت اين كه او از من و من از اويم، و تصريح آن حضرت كه سزاوار نيست من بروم و تو خليفهء من نباشى، و بيان ولايت مطلقه و كليهء آن حضرت به " انت ولى كل مؤمن بعدى و مؤمنة " و " من كنت مولاه فعلى مولاه " در اين سنت صحيحه براى اهل نظر و انصاف مجال شك وريبى در خلافت بلافصل آن حضرت باقى مى ماند؟!
اين مختصر گنجايش احصاى آيات و روايات وارده در اين موضوع را ندارد.
چنان كه حسكانى حنفى از اعلام قرن پنجم هجرى از مجاهد كه از بزرگان تابعين و اعلام مفسرين است نقل مى كند كه براى على (عليه السلام) هفتاد منقبت است كه براى احدى از اصحاب پيغمبر (صلى الله عليه وآله و سلم) مثل آنها نبوده، و هيچ منقبتى براى اصحاب پيغمبر نبوده مگر آن كه على (عليه السلام) با آنها شريك بوده است. (2) و از ابن عباس نقل مى كند كه در قرآن آيهء (الذين ءامنوا وعملوا الصالحات) نيست مگر اين كه على امير و شريف آن آيه است، و از اصحاب محمد مردى نيست مگر اين كه خدا او را عتاب كرده، وعلى را جز به خوبى ياد نكرده است. (3)