وجود داشت ولى احدى از آنان در آن زمان هدايت نيافت بلكه يا كفر و انكار ورزيدند و كافر مردند و يا سستى و كندى كردند و بعد از ديگران اسلام آوردند و لب فرو بستند، و تنها على عليه السلام به منزلت اسلام دست يافت و بر ديگران فائق آمد؟!
و آيا تعمق منصفانه در حال على عليه السلام جز بر اين دلالت دارد كه او از آن جهت اسلام آورد كه نشانه هاى راستين نبوت را مشاهده كرد و معجزات پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم را ديد و بوى نبوت را استشمام نمود و نور رسالت را با چشم خود ديد، و از روى شناخت و علم و تحقيق يقين در قلب او جاى گرفت نه از روى تقليد و تعصب و شوق و بيم، مگر شوق و بيمى كه مربوط به كار آخرت باشد)؟ (1) 11 - عبد الكريم خطيب گويد: بيشتر كسانى كه درباره پيشتازى على در اسلام نزاع مى كنند به سبقت زمانى اهميت نمى دهند، زيرا همگى آن را قبول دارند ولى اسلام على را در آن سن كودكى به حساب نمى آورند زيرا از روى تحقيق و تدبر نبوده است، چرا كه على در كودكى اسلام آورد و هنوز به مرحله ادراك و تشخيص نرسيده بود! ولى نظر ما همان است كه قبلا گفته ايم كه: على اصلا مسلمان زاده شد، زيرا محل پرورش او از كودكى در خانه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم بود كه خداوند او و هر كس را كه در خانه او به سر مى برد از شرك و گمراهى جاهليت معصوم داشته بود. (2) 12 - مقريزى سخنى دارد كه خلاصه اش اين است: و اما على بن ابى طالب هرگز به خداوند شرك نياورد، زيرا خداوند خير او را خواسته و او را در كفالت