بهره هايى دارند، زيرا كه على با پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم از يك ريشه اند.
و هر گاه شعر ابن فارض مصرى را مى بيند كه از زبان پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم گويد: (من گر چه در صورت، فرزند آدمم ولى در من معنايى نهفته كه گواه پدر بودن من است، و همه گويندگان به نطق من گويايند، و همه بينندگان به چشم من بينايند، و روح من روح همه ارواح است، و هر چه زيبايى در عالم است از زيبايى سرشت من است)، خواهد دانست كه همه انبيا عليهم السلام به نطق على عليه السلام گويا و به چشم او بينا هستند.
و از روايتى كه سبط ابن جوزى نقل كرد كه: (خداوند پيامبرش صلى الله عليه و آله و سلم را محراب و قبله فرشتگان ساخت و آنان به او سجده كردند و حق حضرتش شناختند، آن گاه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم مردم را در نهان و آشكار دعوت نمود)، به دست خواهد آورد كه على عليه السلام نيز قبله و محراب فرشتگان بوده و آن حضرت نيز مردم را در نهان و آشكار دعوت نموده است، زيرا كه هر دو از يك پستان شير خورده اند.
و نيز از بيانات علامه مجلسى رحمه الله به دست آمد كه همه علوم و معارف و حقايق به توسط آن دو بزرگوار و اولاد معصومشان بر ساير مردم افاضه مى شود و آنان واسطه رحمتها و دانشها و كمالات از حق به خلق اند.