لواء و صراط و إذن (اجازه) است. خوارزمى از ابن عباس روايت كرده كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: (در روز قيامت على بر سر حوض است، احدى به بهشت نمى رود مگر با اجازه على عليه السلام). و از جابربن سمره كه گفت: پرسيدند: اى رسول خدا، پرچمدار شما در آخرت كيست؟ فرمود: پرچمدار من در آخرت همان پرچمدارم در دنيا يعنى على بن ابى طالب است). و از عبد الله بن انس كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: (چون روز قيامت شود و صراط را بر لب دوزخ نصب كنند احدى از آنجا نگذرد مگر آن كس كه نامه اى از ولايت على بن ابى طالب به همراه داشته باشد). و اخبار در اين زمينه بيش از حد شمار است. (1) فضل بن روزبهان در رد سخن علامه رحمه الله گفته است: از ضروريات دين آن است كه خود رسول خدا صلى الله عليه و سلم صاحب حوض و شفاعت عظمى و مقام محمود در روز قيامت است، اما اين كه على صاحب حوض باشد از اختراعات شيعه بوده و نقل صحيحى در اين باره نرسيده است. (2) علامه مظفر در رد سخن فضل گويد: بى شك رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم صاحب حوض است ولى على عليه السلام سرپرست و مأمور آن است كه صاحب آن هم محسوب مى شود چنان كه لواى پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم يعنى لواى حمد هم در آخرت به دست على عليه السلام است چنان كه اخبار عامه گوياى همه اينها است چه رسد به اخبار خود ما. از جمله روايتى است كه حاكم از على بن ابى طلحه آورده و آن را صحيح دانسته (3) كه گويد: (امام حسن عليه السلام به معاوية بن خديج فرمود: تويى كه على عليه السلام را دشنام مىدهى؟! به خدا سوگند كه اگر او را ببينى - و باور نمى دارم كه روز قيامت او را ملاقات كنى - خواهى ديد كه بر سر حوض رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم