وارد نشود مگر آنان كه داراى نيتهايى درست و دلهايى پا كند، آنان كه در حال توانگرى و فراخ دستى حقوقى را كه بر عهده دارند مى پردازند و در حال نياز و تنگ دستى حق قانونى خود را نمى گيرند، و پس از من تسليم وصى من خواهند بود. آن گاه وصى من غير شيعيان خود را از آن دور مى كند همان گونه كه آدمى شتر گر را از ميان شترهاى خود دور مى سازد. (1) 2 - عبد الله بن عباس گويد: چون سوره كوثر بر رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم نازل شد، على بن ابى طالب به آن حضرت گفت: اى رسول خدا، كوثر چيست؟ فرمود:
نهرى است كه خداوند مرا بدان گرامى داشته است. على گفت: اى رسول خدا، اين نهر شريفى است، آن را براى ما توصيف كن. فرمود: آرى اى على، كوثر نهرى است كه در زير عرش خدا جارى مى شود، آبش از شير سفيدتر، از عسل شيرين تر و از كره نرم تر، سنگريزه هايش زبرجد و يا قوت و مرجان، گياه هايش زعفران و خاكش مشك خوشبو، و اساس و بنيانش زير عرش خداست. آن گاه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم دست بر پهلوى على اميرمؤمنان عليه السلام زد و فرمود: اى على، اين نهر از آن من و تو و از آن دوستان تو پس از من است. (2) 3 - رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم در حديثى طولانى فرمود: اى على، تو نخستين كسى هستى كه با من از زمين بيرون مى آيى [و تو نخستين كسى هستى كه با من بر انگيخته مى شوى]، و تو نخستين كسى هستى كه با من از صراط مىگذرى، و پروردگار بزرگ من به عزت خود سوگند خورده كه كسى از گردنه صراط عبور نكند مگر آن كه سند ولايت تو و ولايت امامان از اولاد تو را همراه داشته باشد، و تو نخستين كسى هستى كه بر حوض من وارد مى شوى، دوستانت را از آن