برد، سپس فاطمه و سپس على - رضى الله عنهما - آمدند، آن گاه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم آيه تطهير را خواند: انما يريد الله...) (1). و بدان كه اين روايت به منزله روايتى است كه صحت آن در ميان اهل تفسير و حديث مورد اتفاق است. (2) 5 - قرطبى گويد: ابناءنا دليل آن است كه نوه هاى دخترى را نيز فرزند نامند، زيرا پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم حسن و حسين را با خود آورد و فاطمه پشت سر آن حضرت و على پشت سر فاطمه در حركت بود و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به آنان مى گفت: هر گاه من دعا كردم شما آمين گوييد. (3) 6 - سبط ابن جوزى گويد: (چون آيه ندع ابناءنا وابناءكم نازل شد رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم على و فاطمه وحسن و حسين عليهم السلام را فراخواند و گفت: خداوندا، اينان اهل منند). (4) و عين همين عبارت را ابوحيان اندلسى (5) و احمد حنبل (6) و گنجى شافعى (7) آورده اند.
اين اقوالى كه در شأن نزول آيه آورديم قطره اى از دريا و ذره اى از صحراى بى كران است، براى اطلاع بيشتر رجوع كنيد به كتاب (احقاق الحق) 3 / 46 - 79.
و در اينجا خوب است شقوقى را كه در آيه احتمال مى رود از زبان محقق دانشمند استاد محمدتقى فلسفى - كه خداوند او را از گزند حوادث مصون بدارد - بياوريم. ايشان گويند:
مباهله پنج تن اهل كساء و برگزيدگان الهى عليهم السلام با نصاراى نجران از نظر عقلى