بپذيرد. (1) و فرمود: هيچ مرد و زنى نميرد كه در قلبش به اندازه دانه خردلى از دوستى على بن ابى طالب باشد جز آن كه خداوند او را به بهشت در آورد. (2) و فرمود: و اگر مردم بر دوستى او گرد مى آمدند خداوند هرگز دوزخ را نمى آفريد. (3) و فرمود: دوستى على بن ابى طالب زشتيها و گناهان را مى خورد چنان كه آتش هيزم را. (4) و فرمود: دوستى على بن ابى طالب حسنه اى است كه هيچ گناهى با بودن آن زيان نمى رساند، و دشمنى او گناهى است كه هيچ حسنه اى با آن سودمند نيست. (5) و فرمود: من براى امتم نسبت به دوستى على همان اميد را دارم كه درباره قول لا إله ا لا الله دارم. (6) و فرمود: سرلوحه نامه عمل مؤمن دوستى على بن ابى طالب است. (7)
(٢٢٤)
