خصوصيات آن را معين نكند، اگر يك نماز دو ركعتى بخواند كفايت مى كند، و اگر نذر كند صدقه بدهد و جنس و مقدار آن را معين نكند، اگر چيزى بدهد كه بگويند صدقه داده، به نذر عمل كرده است، و اگر نذر كند كارى براى خدا به جا آورد در صورتى كه يك نماز به جا آورد يا يك روز روزه بگيرد يا چيزى صدقه بدهد، نذر خود را انجام داده است.
مسأله 2717 - اگر نذر كند روز معينى را روزه بگيرد، بايد همان روز را روزه بگيرد، و در صورتى كه عمدا روزه نگيرد بايد گذشته از قضاى آن روز كفاره هم بدهد، و كفاره اش كفاره ء مخالفت قسم است - چنانچه در مسألهء (2734) خواهد آمد - ولى در آن روز اختيارا مى تواند مسافرت كند و روزه را نگيرد، و چنانچه در سفر باشد لازم نيست قصد اقامه كرده و روزه بگيرد، و در صورتى كه از جهت سفر يا مرض روزه نگيرد لازم است روزه را قضا كند، و همچنين بنابر احتياط واجب اگر از جهت حيض روزه نگيرد، و در هر صورت كفاره ندارد.
مسأله 2718 - اگر انسان از روى اختيار به نذر خود عمل نكند بايد كفاره بدهد.
مسأله 2719 - اگر نذر كند كه تا وقت معينى عملى را ترك كند، بعد از گذشتن آن وقت مى تواند آن عمل را به جا آورد، و اگر پيش از گذشتن آن وقت از روى فراموشى يا ناچارى انجام دهد چيزى بر او واجب نيست، ولى بازهم لازم است كه تا آن وقت آن عمل را به جا نياورد، و چنانچه دوباره پيش از رسيدن آن وقت بدون عذر آن عمل را انجام دهد بايد كفاره بدهد.
مسأله 2720 - كسى كه نذر كرده عملى را ترك كند و وقتى براى آن معين نكرده است، اگر از روى فراموشى يا ناچارى يا غفلت آن عمل را انجام دهد كفاره بر او واجب نيست، ولى بعد هر وقت از روى اختيار آن را به جا آورد بايد كفاره بدهد.
مسأله 2721 - اگر نذر كند كه در هر هفته روز معينى - مثلا روز جمعه را - روزه بگيرد، چنانچه يكى از جمعه ها عيد فطر يا قربان باشد، يا در روز جمعه عذر ديگرى مانند سفر يا مرض براى او پيدا شود، بايد آن روز را روزه نگيرد و قضاى آن را به جا آورد، و همچنين است - بنابر احتياط واجب - اگر از جهت حيض روزه نگيرد.