مسأله 2722 - اگر نذر كند مقدار معينى صدقه بدهد، چنانچه پيش از دادن صدقه بميرد لازم نيست آن مقدار را از مال او صدقه بدهند، ولى احتياط مستحب اين است كه بالغين از ورثه آن مقدار را از حصهء خود از طرف ميت صدقه بدهند.
مسأله 2723 - اگر نذر كند به فقير معينى صدقه بدهد، نمى تواند آن را به فقير ديگر بدهد، و اگر آن فقير بميرد احتياط مستحب آن است كه به ورثهء او بدهد.
مسأله 2724 - اگر نذر كند به زيارت يكى از امامان - مثلا به زيارت حضرت ابى عبد الله (عليه السلام) - مشرف شود، چنانچه به زيارت امام ديگر برود كافى نيست، و اگر به واسطهء عذرى نتواند آن امام را زيارت كند، چيزى بر او واجب نيست.
مسأله 2725 - كسى كه نذر كرده زيارت برود و غسل زيارت و نماز آن را نذر نكرده، لازم نيست آنها را به جا آورد.
مسأله 2726 - اگر براى حرم يكى از امامان يا امامزادگان نذر كند و مصرف معينى را در نظر نگرفته باشد بايد آن را در تعمير و روشنايى و فرش حرم و مانند اينها مصرف كند.
مسأله 2727 - اگر براى خود امام (عليه السلام) چيزى نذر كند، چنانچه مصرف معينى را قصد كرده بايد به همان مصرف برساند، و اگر مصرف معينى را قصد نكرده بايد به مصرفى برساند كه نسبتى با امام (عليه السلام) داشته باشد، مانند زوار فقير، يا مصارف حرم آن امام (عليه السلام) از قبيل تعمير و مانند آن، و يا آنچه موجب تكريم و تعظيم آن امام (عليه السلام) است، و احتياط مستحب آن است كه ثواب آن را هم هديه براى آن امام (عليه السلام) كند، و همچنين است اگر چيزى را براى امام زاده اى نذر كند.
مسأله 2728 - گوسفندى را كه براى صدقه يا براى يكى از امامان نذر كرده اند، اگر پيش از آن كه به مصرف نذر برسد شير بدهد، يا بچه بياورد، مال كسى است كه آن را نذر كرده، ولى پشم گوسفند و مقدارى كه چاق مى شود جزء نذر است.
مسأله 2729 - هرگاه نذر كند كه اگر مريض او خوب شود يا مسافر او بيايد عملى را انجام دهد، چنانچه معلوم شود كه پيش از نذر كردن مريض خوب شده يا