محل اشكال است.
مسأله 2104 - جنسى را كه در بعضى از شهرها با وزن يا پيمانه مىفروشند، و در بعضى از شهرها با شماره معامله مى كنند، در صورتى كه غلبه اى در بين نباشد، حكم آن در هر شهرى بر طبق معمول آن شهر است، و همچنين در صورتى كه آن را در غالب شهرها با وزن يا پيمانه بفروشند و در بعضى از شهرها با شماره معامله كنند، هر چند در اين صورت احتياط آن است كه آن جنس را به زيادتر از آن نفروشند.
مسأله 2105 - اگر چيزى را كه مى فروشد و عوضى را كه مى گيرد از يك جنس نباشد، زياده گرفتن اشكال ندارد، پس اگر يك من برنج بفروشد و دو من گندم بگيرد، معامله صحيح است.
مسأله 2106 - اگر جنسى را كه مى فروشد و عوضى را كه مى گيرد از يك چيز عمل آمده باشد، بايد در معامله زيادى نگيرد، پس اگر يك من روغن گاو بفروشد و در عوض آن يك من و نيم پنير گاو بگيرد، ربا و حرام و معامله باطل است، و همچنين است اگر ميوه ء رسيده را با ميوه ء نارس از همان جنس معامله كند.
مسأله 2107 - جو و گندم در ربا يك جنس حساب مى شود، پس اگر - مثلا - يك من گندم بدهد و يك من و پنج سير جو بگيرد، ربا و حرام و معامله باطل است، و نيز اگر ده من جو بخرد كه سر خرمن ده من گندم بدهد، چون جو را نقد گرفته و بعد از مدتى گندم را مى دهد، مثل آن است كه زيادى گرفته و حرام و معامله باطل است.
مسأله 2108 - مسلمان از كافر حربى مى تواند ربا بگيرد، و كافرى كه در پناه اسلام است معاملهء ربا با او جايز نيست، ولى بعد از معامله اگر ربا گرفتن در شريعتش جايز باشد، مى تواند بگيرد، و پدر و فرزند و شوهر وزن دايمى مى توانند از يكديگر ربا بگيرند.