مسأله 1047 - كسى كه نمى تواند ايستاده يا نشسته ركوع كند حتى به مقدار عرفى آن، و فقط مى تواند در حالى كه نشسته است كمى خم شود، بايد ايستاده نماز بخواند و براى ركوع با سر اشاره نمايد، و در صورتى كه خم شدنش در حال نشستن به حدى باشد كه ركوع عرفى براى نشسته صدق كند، احتياط واجب اين است كه نماز ديگرى هم بخواند، و موقع ركوع آن بنشيند و به همان اندازه خم شود.
مسأله 1048 - اگر بعد از رسيدن به حد ركوع سر بردارد و دو مرتبه به اندازه ء ركوع خم شود، نمازش باطل است، و اگر بعد از آن كه به اندازه ء ركوع خم شد به قدرى خم شود كه از اندازه ء ركوع بگذرد و دوباره به ركوع بر گردد، در صورتى كه به همان حالت خميدگى برگردد تا به حد ركوع برسد، نمازش باطل نيست.
مسأله 1049 - بعد از تمام شدن ذكر ركوع بايد راست بايستد، و بعد از آن كه بدن آرام گرفت به سجده رود، و اگر عمدا پيش از ايستادن يا پيش از آرام گرفتن بدن به سجده رود نمازش باطل است.
مسأله 1050 - اگر ركوع را فراموش كند، و پيش از آن كه به سجده برسد يادش بيايد، بايد بايستد بعد به ركوع رود، و چنانچه به حالت خميدگى به ركوع بر گردد، نمازش باطل است.
مسأله 1051 - اگر بعد از آن كه پيشانى به زمين رسيد يادش بيايد كه ركوع نكرده، بايد برگردد و ركوع را بعد از ايستادن به جا آورد و نمازش صحيح است، و بنابر احتياط واجب دو سجده ء سهو براى زيادى سجده به جا آورد، و احتياط مستحب آن است كه دوباره نماز را اعاده نمايد، و اگر در سجده ء دوم يادش بيايد نمازش باطل است.
مسأله 1052 - مستحب است پيش از رفتن به ركوع در حالى كه راست ايستاده تكبير بگويد، و در ركوع زانوها را به عقب دهد، و پشت را صاف نگهدارد، و گردن را بكشد و مساوى پشت نگهدارد، و بين دو قدم را نگاه كند، و پيش از ذكر يا بعد از آن صلوات بفرستد، و بعد از آن كه از ركوع برخاست وراست ايستاد،