مسأله 1068 - اگر پيشانى را اشتباها بر چيزى بگذارد كه از جاى انگشتهاى پاى او بلندتر از چهار انگشت بسته است، چنانچه بلندى آن به قدرى است كه نمى گويند در حال سجده است، بايد سر را بردارد و بر چيزى كه بلند نيست يا بلنديش به اندازه ء چهار انگشت بسته يا كمتر است بگذارد، و اگر بلندى آن به قدرى است كه مى گويند در حال سجده است، بايد پيشانى را از روى آن بر روى چيزى كه بلنديش به اندازه ء چهار انگشت بسته يا كمتر است بكشد، و اگر كشيدن پيشانى ممكن نيست، بنابر احتياط واجب بايد نماز را تمام كند و دوباره بخواند.
مسأله 1069 - بايد بين پيشانى و آنچه بر آن سجده مى كند، چيزى فاصله نباشد، پس اگر مهر به قدرى چرك باشد كه پيشانى به خود مهر نرسد، سجده باطل است، ولى اگر مثلا رنگ مهر تغيير كرده باشد اشكال ندارد.
مسأله 1070 - در سجده بايد دو كف دست را به زمين بگذارد، و در حال ناچارى بايد پشت دست را بر زمين بگذارد، و اگر پشت دست هم ممكن نباشد - بنابر احتياط واجب - مچ دست را به زمين بگذارد، و چنانچه آن را هم نتواند، تا آرنج هر جا را كه مى تواند به زمين بگذارد، و اگر آن هم ممكن نيست بازو را بگذارد.
مسأله 1071 - در سجده بايد دو انگشت بزرگ پاها را به زمين بگذارد، هر چند احتياط مستحب اين است كه سر دو انگشت بزرگ را به زمين بگذارد، و اگر انگشتهاى ديگر پا، يا روى پا را به زمين بگذارد، يا به واسطهء بلند بودن ناخن، شست به زمين نرسد نماز باطل است، و كسى كه به واسطهء ندانستن مسأله نمازهاى خود را اين طور خوانده، اگر مقصر است بايد دوباره بخواند، و اگر قاصر است نمازش صحيح است.
مسأله 1072 - كسى كه مقدارى از شست پايش بريده، بايد بقيهء آن را به زمين بگذارد، و اگر چيزى از آن نمانده يا اگر مانده خيلى كوتاه است، احتياط واجب آن است كه بقيهء انگشتان را به زمين بگذارد، و اگر هيچ انگشت ندارد، بايد هر مقدار كه از پا باقى مانده به زمين بگذارد.
مسأله 1073 - اگر به طور غير معمول سجده كند، مثلا سينه و شكم را به زمين