و با آن نماز بخواند، نماز او باطل است.
مسأله 857 - اگر جايى از بدن يا لباس كه با زخم فاصله دارد به رطوبت زخم نجس شود، جايز نيست با آن نماز بخواند، ولى اگر مقدارى از بدن يا لباس كه معمولا به رطوبت زخم آلوده مى شود، به رطوبت آن نجس شود، نماز خواندن با آن مانعى ندارد.
مسأله 858 - اگر از بواسيرى كه دانه هاى آن بيرون نباشد يا زخمى كه توى دهان و بينى و مانند اينها است خونى به بدن يا لباس برسد، ظاهر اين است كه مى تواند با آن نماز بخواند، و اما خون بواسيرى كه دانه هاى آن بيرون است بدون اشكال نماز خواندن با آن جايز است.
مسأله 859 - كسى كه بدنش زخم است، اگر در بدن يا لباس خود خونى ببيند كه به مقدار درهم يا بيشتر از آن است و نداند از زخم است يا خون ديگر، جايز نيست با آن نماز بخواند.
مسأله 860 - اگر چند زخم در بدن باشد و به طورى نزديك هم باشند كه يك زخم حساب شود، تا وقتى همه خوب نشده اند نماز خواندن با خون آنها اشكال ندارد، ولى اگر به قدرى از هم دور باشند كه هر كدام يك زخم حساب شود، هر كدام كه خوب شد بايد براى نماز بدن و لباس را از خون آن در صورتى كه از يك درهم كمتر نباشد آب بكشد.
مسأله 861 - اگر سر سوزنى خون حيض يا سگ يا خوك يا كافر غير كتابى يا مردار يا حيوان حرام گوشت در بدن يا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است، و بنابر احتياط واجب خون نفاس و استحاضه نيز چنين است، ولى خونهاى ديگر مثل خون بدن انسانى كه نجس العين نيست، يا خون حيوان حلال گوشت، اگر چه در چند جاى بدن و لباس باشد، در صورتى كه روى هم كمتر از درهم باشد، نماز خواندن با آن اشكال ندارد.
مسأله 862 - خونى كه به لباس بى آستر بريزد و به پشت آن برسد، يك خون حساب مى شود، ولى اگر پشت آن جدا خونى شود، بايد هر كدام را يك خون