باشد كه به وضو گرفتن، اعضاى وضو نيز پاك شود، مثل اين كه با آب معتصم وضو بگيرد.
مسأله 818 - كسى كه يك لباس دارد، اگر بدن و لباسش نجس شود و به اندازه ء آب كشيدن يكى از آنها آب داشته باشد، بنابر احتياط بايد بدن را آب كشيده و با لباس نجس نماز بخواند، مگر اين كه نجاست بدن كمتر از نجاست لباس باشد، يا نجاست بدن يك مرتبه شستن و نجاست لباس دو مرتبه شستن لازم داشته باشد، كه در اين دو صورت لازم است تطهير لباس را مقدم بدارد.
مسأله 819 - كسى كه غير از لباس نجس لباس ديگرى ندارد، بايد با لباس نجس نماز بخواند و نمازش صحيح است.
مسأله 820 - كسى كه دو لباس دارد، اگر بداند يكى از آنها نجس است و نداند كدام يك آنها است، چنانچه وقت دارد بايد با هر دو لباس نماز بخواند، مثلا اگر مى خواهد نماز ظهر و عصر بخواند، بايد با هر كدام يك نماز ظهر و يك نماز عصر بخواند، ولى اگر وقت تنگ است با يكى از آن دو نماز بخواند، و بعد از وقت با لباس ديگر يا لباس پاك نماز را به جا آورد.
" شرط دوم " مسأله 821 - لباس نمازگزار كه به آن ستر عورت مى شود بايد مباح باشد، و كسى كه مى داند پوشيدن لباس غصبى حرام است، يا اين كه در ياد گرفتن حرمت پوشيدن لباس غصبى كوتاهى كرده، اگر عمدا به آن عورت خود را بپوشاند و نماز بخواند، نمازش باطل است، ولى چيزهايى كه به تنهايى عورت را نمى پوشاند و همچنين چيزهايى كه فعلا نمازگزار آنها را نپوشيده، مانند دستمال بزرگ، يا لنگى كه در جيب گذاشته شده - اگر چه بشود عورت را با آنها پوشانيد - و همچنين چيزهايى كه نمازگزار آنها را پوشيده ولى به آنها ستر عورت نكرده، در تمام اين صور غصبى بودن آنها موجب بطلان نماز نمى شود، هر چند از جهت صحت نماز احتياط در ترك است.
مسأله 822 - كسى كه مى داند پوشيدن لباس غصبى حرام است، ولى نمى داند