نمايد، و اگر فقط براى وضو كافى باشد و به اندازه غسل نباشد، بايد وضو بگيرد و عوض غسل تيمم نمايد، و اگر براى هيچ يك از آنها آب ندارد، بايد دو تيمم كند يكى بدل از غسل و ديگرى بدل از وضو.
مسأله 475 - نمازهايى كه زن در حال حيض نخوانده قضا ندارد و حكم نماز آيات در مسألهء " 1514 " خواهد آمد و روزه ء ماه رمضان را بايد قضا نمايد، ولى در روزه ء واجب به نذر معين يعنى نذر كرده باشد كه روز معينى روزه بگيرد و مصادف با ايام حيض شود بنابر احتياط واجب قضا نمايد.
مسأله 476 - هرگاه وقت نماز داخل شود و بداند كه اگر نماز را تأخير بيندازد حائض مى شود، بايد فورا نماز را بخواند، و همچنين بنابر احتياط واجب اگر احتمال دهد.
مسأله 477 - اگر زن نماز را از اول وقت تأخير بيندازد و به اندازه ء خواندن يك نماز واجد شرايط و فاقد موانع صحت به حسب حال خودش بگذرد و حائض شود، قضاى آن نماز بر او واجب است، و همچنين است - بنابر احتياط واجب - اگر به مقدار نماز با طهارت از حدث هر چند با تيمم وقت داشته باشد، اگر چه متمكن از داشتن بعضى از شرايط، مانند ساتر و طهارت از خبث نباشد.
مسأله 478 - اگر زن در آخر وقت نماز از خون پاك شود، و به اندازه ء غسل و خواندن يك ركعت نماز يا بيشتر از يك ركعت وقت داشته باشد، بايد نماز را بخواند، و اگر نخواند بايد قضاى آن را به جا آورد.
مسأله 479 - اگر زن حائض بعد از پاكى به اندازه ء غسل وقت ندارد ولى مى تواند با تيمم نماز را در وقت بخواند، احتياط واجب آن است كه آن نماز را با تيمم بخواند، و در صورتى كه نخواند قضا بر او واجب نيست، اما اگر از جهت ديگر تكليفش تيمم است - مثل آن كه آب برايش ضرر دارد - واجب است تيمم كند و آن نماز را بخواند، و در صورتى كه نخواند واجب است قضا نمايد.
مسأله 480 - اگر زن بعد از پاك شدن از حيض شك كند كه براى نماز وقت دارد يا نه، بايد نمازش را بخواند.