مسأله 466 - كسى كه از روى نادانى - در صورتى كه جاهل قاصر باشد - يا فراموشى با زن در حال حيض نزديكى كند كفاره ندارد، ولى در جاهل مقصر محل اشكال است.
مسأله 467 - اگر به اعتقاد اين كه زن حائض است با او نزديكى كند و بعد معلوم شود كه حائض نبوده است، كفاره ندارد.
مسأله 468 - طلاق دادن زن در حال حيض، به طورى كه در احكام طلاق خواهد آمد باطل است.
مسأله 469 - اگر زن بگويد حائضم يا از حيض پاك شده ام، بايد حرف او را قبول كرد.
مسأله 470 - اگر زن در بين نماز حائض شود، نماز او باطل است.
مسأله 471 - اگر زن در بين نماز شك كند كه حائض شده يا نه، نماز او صحيح است، ولى اگر بعد از نماز بفهمد كه در بين نماز حائض شده، نمازى كه خوانده باطل است.
مسأله 472 - بعد از آن كه زن از خون حيض پاك شد، واجب است براى نماز و عبادتهاى ديگرى كه بايد با وضو يا غسل يا تيمم به جا آورده شود غسل كند، و دستور آن مثل غسل جنابت است، و احتياط مستحب آن است كه پيش از غسل وضو هم بگيرد.
مسأله 473 - بعد از آن كه زن از خون حيض پاك شد، اگر چه غسل نكرده باشد طلاق او صحيح است، و شوهرش هم مى تواند با او جماع كند، ولى احتياط واجب اين است كه جماع بعد از شستن فرج باشد، و احتياط مستحب آن است كه پيش از غسل - خصوصا در جايى كه شدت ميل نباشد - از جماع با او خوددارى نمايد، اما كارهاى ديگرى كه در وقت حيض بر زن حرام بوده - مانند توقف در مسجد و مس خط قرآن - تا غسل نكند بر او حلال نمى شود.
مسأله 474 - اگر آب براى وضو و غسل كافى نباشد و به اندازه اى باشد كه بتواند غسل كند، بايد غسل كند، و احتياط مستحب آن است كه بدل از وضو تيمم